και αγανάκτηση, και απορία και (λίγα) δάκρυα αδικίας και μία μαχαιριά νααααα (μετά συγχωρήσεως).
Λοιπόν αυτό το πράγμα δεν θα το καταλάβω ποτέ.
Πώς γίνεται δηλαδή, να σου κάνει κάποιος την λαδιά και μετά... να κρατάει και μούτρα από πάνω.
Και όχι τίποτε άλλο αλλά εμένα αυτό είναι το αδύνατο σημείο μου. Μην καταλάβω ότι κάποιος δεν θέλει να με παίξει.... εκεί εγώ, θα ζητάω να παίξω μόνο με αυτόν.
Είναι άσχημο να μοιράζεσαι με έναν άνθρωπο το ίδιο γραφείο και να μην μπορείς να μοιραστείς μία λέξη, μία καλημέρα, ένα χαμόγελο.
Αλλά ίσως τελικά, αν δεν μπορείς να μοιραστείς τις ίδιες ηθικές αξίες... να μην υπάρχει λόγος για τίποτε παραπάνω.
Αυτά τα ολίγα για σήμερα, γιατί η μέρα είναι βροχερή, η "κεραμίδα" που μου ήρθε βαριά και... έχω κι ένα τηλέφωνο να κάνω!.
3 σχόλια:
Αχ.. προκαλήτε το πατρικό μου φίλτρο.. και είναι ορατός ο κίνδυνος να κυλήσω σε γλυκανάλατα και ίσως και ανούσια..:):)
.. αλλά κρατιέμαι..:):)
Θα περιορίστώ σε μιά καλημέρα και ένα χαμόγελο για την ώρα..:):)
Εκτιμώ ιδιαιτέρως και την καλημέρα και την παραλιγο...εκδήλωση του πατρικού φίλτρου που μάλλον σημαίνει οτι η συμπεριφορά μου είναι λίγο...παιδική. :)
xaxa.. needs two to tango..:):)
Δημοσίευση σχολίου