Έχω την εντύπωση ότι ο Νοέμβρης δεν είναι ο μήνας μου. Ψέμματα. Είμαι βέβαιη ότι ο Νοέμβρης δεν είναι ο μήνας μου. Και για να τεκμηριώσω την άποψή μου, θα μπορούσα να παραθέσω μία εξαιρετικά μακροσκελή λίστα επιχειρημάτων η οποία περιλαμβάνει: διανυκτερεύσεις σε νοσοκομεία για μέλη της οικογένειάς μου, μεταμεσονύκτιες αναζητήσεις φαρμακείων, νύχτες αγωνίας εν αναμονή αποτελεσμάτων, επίπονες εξετάσεις, τσακωμούς στην εργασία, τσακωμούς στην οικογένεια, τσακωμούς με το έτερον ήμισυ, και πολλά πολλά πολλά ακόμη(συμπεριλαμβανομένης μίας...παλλινδρόμησης σε παλιές εμμονές που νόμιζα ότι είχα ξεπεράσει).
Εντάξει λοιπόν ήταν ένας δύσκολος μήνας ο φετινός. Και ο περσινός.
Δεν θα ήθελα να ξαναζήσω τίποτε από όλα αυτά ακόμη κι αν ήξερα ότι θα έχουν ευτυχή κατάληξη. Ακόμη κι αν ήξερα τα αποθέματα δύναμης που θα ανακάλυπτα μέσα μου.
Από όλο αυτόν τον μήνα θα προτιμήσω να κρατήσω στην μνήμη μου, το παγωτό χωνάκι με κρέμα και κρέμα μπισκότο που έφαγα προ ημερών (κατόπιν εντολής μάλιστα) και με έκανε να σκάσω ένα χαμόγελο...καλοκαιρινό.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου