Πέμπτη 6 Μαρτίου 2008

Αλλαγές




Είναι γεγονός λοιπόν.

Το καινούριο γραφειάκι μας δεν αποδεικνύεται ιδιαίτερα γούρικο.



Όπως δείχνουν τα πράγματα σύντομα θα πρέπει να μαζέψω τα ελάχιστα υπάρχοντά μου σε ένα χαρτόκουτο και να αναζητήσω νέα εργασιακή στέγη.
Ακούγεται (και είναι) πολύ πολύ δυσάρεστο. Οι αλλαγές μου αρέσουν και με ανανεώνουν αλλά η όλη διαδικασία της αναζήτησης νέας εργασίας με φοβίζει πάρα μα πάρα πολύ.
Προσπαθώ να το συνειδητοποιήσω αργά αργά και να μην επιτρέψω στον εαυτό μου να χάσει τον έλεγχο.
Δυστυχώς ο κλάδος εργασίας μου είναι εξαιρετικά κλειστός, οι δυνατότητες που ανοίγονται ελάχιστες και οι θέσεις εργασίας πιασμένες (από ημέτερους) ή προορισμένες για ημέτερους.
Οπότε, αν ήμουν βαθύτατα απαισιόδοξη θα μπορούσα να κάνω λόγο για ένα εξαιρετικά ζοφερό μέλλον το οποίο ανοίγεται μπροστά μου και απειλεί να με συντρίψει.
Από την άλλη μεριά όμως, η αλήθεια είναι πως δεν ήμουν ποτέ ιδιαίτερα ικανοποιημένη από το συγκεκριμένο εργασιακό χώρο. Δεν μου ανοίγονταν δυνατότητες, δεν ύπήρχαν κίνητρα, οι απαιτήσεις ήταν ελάχιστες και γενικότερα επικρατούσε μία κουραστική νωχελικότητα. Ηθελα να φύγω να ψάξω για κάτι καλύτερο αλλά ίσως σε ένα βαθμό να είχα επαναπαυτεί.Οπότε, καταβάλλω προσπάθειες για να αντιμετωπίσω όλη αυτή την κατάσταση ως μία (καλά) κρυμένη πρόκληση με στόχο να αναδείξει τις βαθύτερες ψυχικές δυνάμεις μου και στο τέλος να με αποζημιώσει με την dream job!


Άλλωστε, ποιός μπορεί να μελαγχολήσει με τέτοιο ήλιο;